Soma’da yaşadığımız maden kazası katliamı sebebiyle yazı yazacak gücü kendimde bulamıyorum.
Keşke “çizmelerimi çıkartayım da sedye kirlenmesin” diyen madenci beyefendi kadar ADAM olabilsek…
Keşke alnının teriyle, ömrünü kısalttığını bile bile ailesini geçindirmek için gün yüzü görmeden çalışan bu insanlarımızın; bir sedyeden daha değersiz hissetmelerine neden olan sistemi değiştirebilsek…
Keşke, keşke demek yerine her kazadan ders çıkartmayı bilip daha fazla insanın canı yanmadan önlem alabilsek.
😦
Aç Kuzu 